Αγαθοκλής (αγαθός+κλέος) ο έχων καλή φήμη.
Αγαθοκλής (Λυσιμάχου): γιος και διάδοχος του Λυσίμαχου, βασιλιά της Θράκης, της Μακεδονίας και μέρους της Μικράς Ασίας.
Αγαθοκλής (σοφιστής): δάσκαλος του Δάμωνος.
Αγαθοκλής: τύραννος των Συρακουσών από 317 π.Χ. και βασιλιάς από το 304 π.Χ.
Αγαθοκλής της Βακτρίας: Έλληνας βασιλιάς της Ινδίας από το 167 π.Χ. μέχρι το 165 π.Χ.
Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης.
Αγησίλαος Α΄: βασιλιάς της Σπάρτης μεταξύ 920 π.Χ. - 877 π.Χ.
Αγησίλαος Β΄: βασιλιάς και ναύαρχος της Σπάρτης μεταξύ 444 π.Χ. - 361 π.Χ.
Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής.
Αθηναγόρας ο Εφέσιος: Τύραννος Εφέσου τον 6ο π.Χ. αιώνα.
Αθηναγόρας ο Αθηναίος: Χριστιανός Φιλόσοφος του 2ου αιώνα, σύγχρονος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου.
Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Επίσκοπος Αθηνόδωρος: επίσκοπος Βυζαντίου την περίοδο 144 – 148.
Αθηνόδωρος ο Σάνδωνος ή Αθηνόδωρος Κανανίτης: 74 π.Χ. – 7 μ.Χ., στωικός φιλόσοφος.
Αθηνόδωρος ο Σολεύς (3ος αιώνας π.Χ.): αδελφός του ποιητή Αράτου, στωικός φιλόσοφος.
Αθηνόδωρος ο Ερετριεύς: ιστοριογράφος
Αλέξανδρος (αλέξω: απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άντρες, ο ανδρείος.
Αλέξανδρος της Τροίας (δεύτερο όνομα του Πάρη)
Αλέξανδρος Α΄ της Μακεδονίας: Ο Φιλέλληνας, γιος του Αμύντα Α΄.
Αλέξανδρος Β΄ της Μακεδονίας: Γιος του Αμύντα Γ΄.
Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέγας: Ο Κοσμοκράτωρ.
Αλέξανδρος Δ΄ της Μακεδονίας: Ο γιος του Μ. Αλεξάνδρου.
Αλέξανδρος Ε΄ της Μακεδονίας: Γιος του Κάσσανδρου.
Αλέξανδρος: γιος του Δημητρίου του Πολιορκητή.
Αλέξανδρος του Περσέως: 3ος γιος του τελευταίου Βασιλιά της Μακεδονίας.
Αλέξανδρος: μέλος της Δυναστείας των Πτολεμαίων, γιος του Πτολεμαίου Γ΄.
Αλέξανδρος Ήλιος: μέλος της Δυναστείας των Πτολεμαίων, γιος της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντωνίου.
Αλέξανδρος της Εύβοιας: Γιος του Κρατερού, Βασιλεύς της Εύβοιας.
Αλέξανδρος Α΄ της Ηπείρου
Αλέξανδρος Β΄ της Ηπείρου
Αλέξανδρος του Βυζαντίου: Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου.
Αλέξανδρος ο Ίππαρχος: Αρχηγός του ιππικού του Αντιγόνου στη μάχη της Σελλασίας.
Αλέξανδρος της Περσίας: Σατράπης της Περσίας
Αλέξανδρος ο Δαμασκηνός: Περιπατητής φιλόσοφος.
Αλέξανδρος ο Εφέσιος και επικαλούμενος "Λύχνος": ρήτορας.
Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
Αλκιβιάδης Κλεινίου Αθηναίος (450 π.Χ. - 404 π.Χ.): Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός. Το τελευταίο γνωστό μέλος της αριστοκρατικής οικογένειας των Αλκμεωνίδων. Γιος του Κλεινίου, από τον δήμο του Σκαμβωνίδη.
Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αριστογένης: Ένας από τους οκτώ στρατηγούς κατά τη Ναυμαχία των Αργινουσών (406 π.Χ.).
Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αριστοκλής: Το πρώτο όνομα του αρχαίου Έλληνα φιλόσοφου Πλάτωνα.
Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
Αριστομένης: αρχηγός και ήρωας των Μεσσηνίων κατά το Β’ Μεσσηνιακό Πόλεμο (685-668 π.Χ.).
Αριστομένης: κωμικός ποιητής της κλασικής Αθήνας.
Αριστομένης: υπουργός και αντιβασιλεύς του Πτολεμαίου Ε' του Επιφανούς.
Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
Δημοσθένης (384 π.Χ - 322 π.Χ): ρήτορας που αναδείχθηκε πολιτικός και στρατηγός της αρχαίας Αθήνας. Γιός του Δημοσθένη από τον δήμο Παιανίας.
Δημοσθένης (457-413 π.Χ.): στρατηγός των Αθηναίων, από τους διαπρεπέστερους του Πελοποννησιακού Πολέμου. Έλαβε μέρος στην Εκστρατεία στη Σικελία όπου ηττήθηκε από τους Συρακουσίους και θανατώθηκε μαζί με τον Νικία.
Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος.
Διογένης ο αποκαλούμενος «Κυνικός» ή Διογένης ο Σινωπεύς (αρχ. Διογένης Σινωπεύς): αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας.
Διογένης ο Απολλωνιάτης: φυσικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Λαέρτιος: ιστοριογράφος της αρχαίας φιλοσοφίας
Διογένης ο Οινοανδεύς ή Διογένης ο Λυκίος: επικούρειος φιλόσοφος του 2ου αιώνα μ.Χ.
Διογένης ο Πτολεμαιεύς: στωικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Ρόδιος: γραμματικός, δάσκαλος.
Διογένης ο Ρωμαίος: κυνικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Σελεύκιος ή Διογένης ο Βαβυλώνιος: στωικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Ταρσεύς: Επικούρειος φιλόσοφος.
Διογένης(Τραγικός): τραγικός ποιητής της κλασσικής Αθήνας.
Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
Διομήδης: βασιλιάς των Βιστόνων της Θράκης. Ένας εκ των Επιγόνων, των υιών των βασιλιάδων που έπεσαν στον πόλεμο των Επτά επί Θήβας.
Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
Επαμεινώνδας (418 π.Χ. - 4 Ιουλίου 362 π.Χ.): Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ.
Ετεοκλής (ετεός: αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
Ετεοκλής: γιος του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, πατέρας του Λαοδάμαντα και βασιλιάς της Θήβας.
Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
Ευαγόρας: Έλληνας βασιλιάς της αρχαίας Σαλαμίνας στην Κύπρο από το 410 π.Χ έως το 374 π.Χ.
Ευαγόρας Β΄: Έλληνας βασιλιάς της αρχαίας Σαλαμίνας στην Κύπρο από το 360 π.Χ. έως το 351 π.Χ..
Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
Ευρυβιάδης (5ος αι. π.Χ): ναύαρχος των Σπαρτιατών, γιος του Ευρυκλείδους.
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
Ευρυσθένης: βασιλιάς της αρχαίας Σπάρτης. Χρονικά κατατάσσεται στον 12ο αι. π.Χ., ενώ η γέννησή του χρονολογείται το 1104 π.Χ.
Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
Θεμιστοκλής του Νεοκλέους ο Φρεάριος (527 π.Χ. - 459 π.Χ.): αρχαίος Έλληνας πολιτικός και στρατηγός. Υπήρξε αρχηγός της δημοκρατικής παράταξης στην κλασική Αθήνα, έλαβε μέρος στη Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. και στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου το 480 π.Χ..
Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θουκυδίδης του Ολόρου ο Αλιμούσιος (πιθ.455-399 π.Χ.): αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
Θρασύβουλος (μέσα 5ου αιώνα π.Χ. - 388 π.Χ.): Αθηναίος στρατηγός και ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης. Το 411 π.Χ., όταν έλαβε χώρα πραξικόπημα των ολιγαρχικών στην Αθήνα, εξελέγη στη Σάμο στρατηγός.
Θρασύβουλος: τύραννος της Μιλήτου κατά τον 7ο αιώνα π.Χ.
Θρασύβουλος: τύραννος της πόλης των Συρακουσών (466 - 465 π.Χ.)
Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ιάσονας (Ιάσων): ο ήρωας που ηγήθηκε της Αργοναυτικής Εκστρατείας.
Ιάσων του Μενεκράτους: βιογράφος και ιστορικός του 1ου αι. π.Χ.
Ιάσων ο Αργείος: γραμματικός και ιστορικός του 2ου αι. π.Χ.
Ιάσων ο Φεραίος: τύραννος των Φερών του 4ου αι. π.Χ.
Ιάσων ο Αθηναίος: γλύπτης του 2ου αι. π.Χ.
Ίων (ίον: άνθος) ο μενεξεδένιος.
Ίωνας: μυθικός γενάρχης των Ιώνων.
Ίων ο Χίος: τραγικός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος.
Κίμων (χίμων: χειμών) ο θυελλώδης.
Κίμων: Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός του πρώτου μισού του 5ου αιώνα π.Χ..
Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλέαρχος (4ος - 3ος αιώνα π.Χ.): αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από τους Σόλους της Κύπρου και μαθητής του Αριστοτέλη.
Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
Κλεόβουλος o Ρόδιος ή Κλεόβουλος ο Λίνδιος: τύραννος της Λίνδου στη Ρόδο, ένας από τους «επτά σοφούς» της αρχαιότητας (6ος π.Χ. αι., βρισκόταν στη ζωή τουλάχιστο ως το 560 π.Χ.).
Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κλεομένης Α΄: Γιος του Αναξανδρίδου, βασίλευσε 521 - 491 π.Χ.
Κλεομένης Β΄: Γιος του Κλεομβρότου Α', βασίλευσε 370 - 309 π.Χ.
Κλεομένης Γ΄: Γιος του Λεωνίδου Β', βασιλιάς την περίοδο 236 - 222 π.Χ. Πολέμησε επί 3 έτη κατά της Αχαϊκής Συμπολιτείας, αλλά ηττήθηκε στην μάχη της Σελλασίας (222 π.Χ.).
Μενέλαος (μένος+λαός) η οργή του λαού.
Μενέλαος: αδελφός του Αγαμέμνονα και σύζυγος της Ωραίας Ελένης. Κατά την κυρίαρχη εκδοχή (Ιλιάδα) ήταν γιος του Ατρέως και της Αερόπης, εγγονός του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας. Σύμφωνα με άλλη, μεταγενέστερη εκδοχή, ο Μενέλαος και ο Αγαμέμνονας ήταν γιοι του Πλεισθένους και εγγονοί του Ατρέα.
Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
Μιλτιάδης (540 π.Χ. - περίπου 489 π.Χ.): Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός που οδήγησε τους Αθηναίους στην μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.).
Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων.
Ξενοφών (μεταξύ 431 και 429 π.Χ.): Αθηναίος ήταν ιστορικός συγγραφέας και σωκρατικός φιλόσοφος.
Οδυσσεύς (οδύσσομαι: διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
Οδυσσέας: μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης. Ήταν γιος του Λαέρτη και της Αντίκλειας, σύζυγος της Πηνελόπης και πατέρας του Τηλεμάχου.
Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος ή (πατήρ+κλέος) αυτός που δοξάζει τον πατέρα του.
Πάτροκλος: γιος του Μενοίτιου και εγγονός του Άκτορα και της Αίγινας εξ' ου και Ακτορίδης επονομαζόμενος. Ήταν ο επιστήθιος και ο μοναδικός φίλος του Αχιλλέα.
Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος.
Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς (495-429 π.Χ.): Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος: γλεύκος) ο πολύ γλυκός.
Πολυδεύκης: Ένας από τους Διόσκουρους, τα δίδυμα παιδιά του Δία και της Λήδας και αδέρφια της ωραίας Ελένης.
Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος.
Πύρρος: γιος του μυθικού ήρωα Αχιλλέα, γνωστός και με την ονομασία Νεοπτόλεμος.
Πύρρος Α': βασιλιάς της Ηπείρου, διάσημος για τις στρατιωτικές του ικανότητες (318 - 272 π.Χ.)
Πύρρος Β': βασιλιάς της Ηπείρου, εγγονός του προηγούμενου (3ος αιώνας π.Χ.)
Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω: σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης.
Σόλων(περ. 639 - 559 π.Χ.): σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού.
Σοφοκλής (496 π.Χ.- 406 π.Χ.): Έλληνας τραγικός ποιητής της κλασικής εποχής. Αυτός, ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης είναι οι τρεις τραγικοί ποιητές των οποίων έχουν σωθεί ολοκληρωμένα έργα.
Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους.
Σωκράτης (470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.): Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
Σωκράτης ο Σχολαστικός (380 - 440): Βυζαντινός ιστορικός.
Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος.
Τηλέμαχος: γιος του Οδυσσέα σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία.
Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων.
Τιμολέων: Κορίνθιος στρατηγός και πολιτικός που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ.
Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ' όλα.
Φαίδων (μυθολογία): μυθικός βασιλιάς των Μολοσσών
Φαίδων ο Ηλείος: σωκρατικός φιλόσοφος
Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους.
Φίλιππος Α' της Μακεδονίας: βασιλιάς της Μακεδονίας, γιος του Αργαίου. Σύμφωνα με τον Ευσέβιο της Καισάρειας βασίλεψε για 33 χρόνια. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Αεροπός.
Φίλιππος της Μακεδονίας ή Φίλιππος Β΄ o Μακεδών (382 - 336 π.Χ.): ο βασιλιάς που έκανε τη Μακεδονία ισχυρό κράτος, ένωσε υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά κράτη και προετοίμασε στην ουσία την κατάκτηση της Περσίας και του μεγαλύτερου μέρους του τότε γνωστού κόσμου από τον γιό του Μέγα Αλέξανδρο.
Φίλιππος Αρριδαίος ή αλλιώς Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας (358 π.Χ. - 317 π.Χ.): γιος του Φίλιππου Β΄ της Μακεδονίας και της Φιλίνας από τη Λάρισα.
Φίλιππος Δ΄ της Μακεδονίας: γιος του Κάσσανδρου, του πρώτου Μακεδόνα βασιλιά της δυναστείας των Αντιπατριδών και στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ανέλαβε τον θρόνο μετά τον θάνατο του Κασσάνδρου, για σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι τον δικό του θάνατο.
-Πανουτσακοπούλου Ειρήνη-
Facebook Page
Αγαθοκλής (Λυσιμάχου): γιος και διάδοχος του Λυσίμαχου, βασιλιά της Θράκης, της Μακεδονίας και μέρους της Μικράς Ασίας.
Αγαθοκλής (σοφιστής): δάσκαλος του Δάμωνος.
Αγαθοκλής: τύραννος των Συρακουσών από 317 π.Χ. και βασιλιάς από το 304 π.Χ.
Αγαθοκλής της Βακτρίας: Έλληνας βασιλιάς της Ινδίας από το 167 π.Χ. μέχρι το 165 π.Χ.
Αγησίλαος ( άγω+λαός) ο ικανός ηγέτης.
Αγησίλαος Α΄: βασιλιάς της Σπάρτης μεταξύ 920 π.Χ. - 877 π.Χ.
Αγησίλαος Β΄: βασιλιάς και ναύαρχος της Σπάρτης μεταξύ 444 π.Χ. - 361 π.Χ.
Αθηναγόρας (Αθήναι+αγορά) ο σοφός αγορητής.
Αθηναγόρας ο Εφέσιος: Τύραννος Εφέσου τον 6ο π.Χ. αιώνα.
Αθηναγόρας ο Αθηναίος: Χριστιανός Φιλόσοφος του 2ου αιώνα, σύγχρονος του Ρωμαίου αυτοκράτορα Μάρκου Αυρήλιου.
Αθηνόδωρος (Αθηνά+δώρο) δώρο της Αθηνάς, ο σοφός.
Επίσκοπος Αθηνόδωρος: επίσκοπος Βυζαντίου την περίοδο 144 – 148.
Αθηνόδωρος ο Σάνδωνος ή Αθηνόδωρος Κανανίτης: 74 π.Χ. – 7 μ.Χ., στωικός φιλόσοφος.
Αθηνόδωρος ο Σολεύς (3ος αιώνας π.Χ.): αδελφός του ποιητή Αράτου, στωικός φιλόσοφος.
Αθηνόδωρος ο Ερετριεύς: ιστοριογράφος
Αλέξανδρος (αλέξω: απομακρύνω+ανήρ) ο απωθών τους άντρες, ο ανδρείος.
Αλέξανδρος της Τροίας (δεύτερο όνομα του Πάρη)
Αλέξανδρος Α΄ της Μακεδονίας: Ο Φιλέλληνας, γιος του Αμύντα Α΄.
Αλέξανδρος Β΄ της Μακεδονίας: Γιος του Αμύντα Γ΄.
Αλέξανδρος Γ΄ ο Μέγας: Ο Κοσμοκράτωρ.
Αλέξανδρος Δ΄ της Μακεδονίας: Ο γιος του Μ. Αλεξάνδρου.
Αλέξανδρος Ε΄ της Μακεδονίας: Γιος του Κάσσανδρου.
Αλέξανδρος: γιος του Δημητρίου του Πολιορκητή.
Αλέξανδρος του Περσέως: 3ος γιος του τελευταίου Βασιλιά της Μακεδονίας.
Αλέξανδρος: μέλος της Δυναστείας των Πτολεμαίων, γιος του Πτολεμαίου Γ΄.
Αλέξανδρος Ήλιος: μέλος της Δυναστείας των Πτολεμαίων, γιος της Κλεοπάτρας και του Μάρκου Αντωνίου.
Αλέξανδρος της Εύβοιας: Γιος του Κρατερού, Βασιλεύς της Εύβοιας.
Αλέξανδρος Α΄ της Ηπείρου
Αλέξανδρος Β΄ της Ηπείρου
Αλέξανδρος του Βυζαντίου: Αυτοκράτωρ του Βυζαντίου.
Αλέξανδρος ο Ίππαρχος: Αρχηγός του ιππικού του Αντιγόνου στη μάχη της Σελλασίας.
Αλέξανδρος της Περσίας: Σατράπης της Περσίας
Αλέξανδρος ο Δαμασκηνός: Περιπατητής φιλόσοφος.
Αλέξανδρος ο Εφέσιος και επικαλούμενος "Λύχνος": ρήτορας.
Αλκιβιάδης (αλκή+βία) ο τολμηρότατος.
Αλκιβιάδης Κλεινίου Αθηναίος (450 π.Χ. - 404 π.Χ.): Αθηναίος πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός. Το τελευταίο γνωστό μέλος της αριστοκρατικής οικογένειας των Αλκμεωνίδων. Γιος του Κλεινίου, από τον δήμο του Σκαμβωνίδη.
Αριστογένης (άριστος+γένος) ο ευγενής.
Αριστογένης: Ένας από τους οκτώ στρατηγούς κατά τη Ναυμαχία των Αργινουσών (406 π.Χ.).
Αριστοκλής (άριστος+κλέος) ο έχων άριστη δόξα.
Αριστοκλής: Το πρώτο όνομα του αρχαίου Έλληνα φιλόσοφου Πλάτωνα.
Αριστομένης (άριστος+μένος) ο ανδρειότατος.
Αριστομένης: αρχηγός και ήρωας των Μεσσηνίων κατά το Β’ Μεσσηνιακό Πόλεμο (685-668 π.Χ.).
Αριστομένης: κωμικός ποιητής της κλασικής Αθήνας.
Αριστομένης: υπουργός και αντιβασιλεύς του Πτολεμαίου Ε' του Επιφανούς.
Δημοσθένης (δήμος+σθένος) η δύναμη του λαού.
Δημοσθένης (384 π.Χ - 322 π.Χ): ρήτορας που αναδείχθηκε πολιτικός και στρατηγός της αρχαίας Αθήνας. Γιός του Δημοσθένη από τον δήμο Παιανίας.
Δημοσθένης (457-413 π.Χ.): στρατηγός των Αθηναίων, από τους διαπρεπέστερους του Πελοποννησιακού Πολέμου. Έλαβε μέρος στην Εκστρατεία στη Σικελία όπου ηττήθηκε από τους Συρακουσίους και θανατώθηκε μαζί με τον Νικία.
Διογένης (Ζευς+γένος) ο Θεογένητος.
Διογένης ο αποκαλούμενος «Κυνικός» ή Διογένης ο Σινωπεύς (αρχ. Διογένης Σινωπεύς): αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος. Θεωρείται ο κυριότερος εκπρόσωπος της Κυνικής Φιλοσοφίας.
Διογένης ο Απολλωνιάτης: φυσικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Λαέρτιος: ιστοριογράφος της αρχαίας φιλοσοφίας
Διογένης ο Οινοανδεύς ή Διογένης ο Λυκίος: επικούρειος φιλόσοφος του 2ου αιώνα μ.Χ.
Διογένης ο Πτολεμαιεύς: στωικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Ρόδιος: γραμματικός, δάσκαλος.
Διογένης ο Ρωμαίος: κυνικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Σελεύκιος ή Διογένης ο Βαβυλώνιος: στωικός φιλόσοφος.
Διογένης ο Ταρσεύς: Επικούρειος φιλόσοφος.
Διογένης(Τραγικός): τραγικός ποιητής της κλασσικής Αθήνας.
Διομήδης (Διός+μέδων:άρχων) ο άρχων με θεία δύναμη.
Διομήδης: βασιλιάς των Βιστόνων της Θράκης. Ένας εκ των Επιγόνων, των υιών των βασιλιάδων που έπεσαν στον πόλεμο των Επτά επί Θήβας.
Επαμεινώνδας (επί+άμεινον) ο προοδευτικός.
Επαμεινώνδας (418 π.Χ. - 4 Ιουλίου 362 π.Χ.): Θηβαίος στρατηγός και πολιτικός του 4ου αιώνα π.Χ.
Ετεοκλής (ετεός: αληθής+κλέος) ο έχων αληθινή δόξα.
Ετεοκλής: γιος του Οιδίποδα και της Ιοκάστης, πατέρας του Λαοδάμαντα και βασιλιάς της Θήβας.
Ευαγόρας (ευ+αγορεύω) ο καλός ομιλητής.
Ευαγόρας: Έλληνας βασιλιάς της αρχαίας Σαλαμίνας στην Κύπρο από το 410 π.Χ έως το 374 π.Χ.
Ευαγόρας Β΄: Έλληνας βασιλιάς της αρχαίας Σαλαμίνας στην Κύπρο από το 360 π.Χ. έως το 351 π.Χ..
Ευρυβιάδης (ευρύς+βία) ο πολύ αυταρχικός.
Ευρυβιάδης (5ος αι. π.Χ): ναύαρχος των Σπαρτιατών, γιος του Ευρυκλείδους.
Ευρυσθένης (ευρύς+σθένος) ο καρτερικότατος.
Ευρυσθένης: βασιλιάς της αρχαίας Σπάρτης. Χρονικά κατατάσσεται στον 12ο αι. π.Χ., ενώ η γέννησή του χρονολογείται το 1104 π.Χ.
Θεμιστοκλής (θέμις+κλέος) ο ένδοξος υπερασπιστής του δικαίου.
Θεμιστοκλής του Νεοκλέους ο Φρεάριος (527 π.Χ. - 459 π.Χ.): αρχαίος Έλληνας πολιτικός και στρατηγός. Υπήρξε αρχηγός της δημοκρατικής παράταξης στην κλασική Αθήνα, έλαβε μέρος στη Μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ. και στη Ναυμαχία του Αρτεμισίου το 480 π.Χ..
Θουκυδίδης (Θεού+κύδος:δόξα) ο δοξάζων τον θεό.
Θουκυδίδης του Ολόρου ο Αλιμούσιος (πιθ.455-399 π.Χ.): αρχαίος Έλληνας ιστορικός, γνωστός για τη συγγραφή της Ιστορίας του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Θρασύβουλος (θρασύς+βουλεύομαι) ο τολμηρά σκεπτόμενος.
Θρασύβουλος (μέσα 5ου αιώνα π.Χ. - 388 π.Χ.): Αθηναίος στρατηγός και ηγέτης της δημοκρατικής παράταξης. Το 411 π.Χ., όταν έλαβε χώρα πραξικόπημα των ολιγαρχικών στην Αθήνα, εξελέγη στη Σάμο στρατηγός.
Θρασύβουλος: τύραννος της Μιλήτου κατά τον 7ο αιώνα π.Χ.
Θρασύβουλος: τύραννος της πόλης των Συρακουσών (466 - 465 π.Χ.)
Ιάσων (ίασις:θεραπεία) ο θεραπευτής.
Ιάσονας (Ιάσων): ο ήρωας που ηγήθηκε της Αργοναυτικής Εκστρατείας.
Ιάσων του Μενεκράτους: βιογράφος και ιστορικός του 1ου αι. π.Χ.
Ιάσων ο Αργείος: γραμματικός και ιστορικός του 2ου αι. π.Χ.
Ιάσων ο Φεραίος: τύραννος των Φερών του 4ου αι. π.Χ.
Ιάσων ο Αθηναίος: γλύπτης του 2ου αι. π.Χ.
Ίων (ίον: άνθος) ο μενεξεδένιος.
Ίωνας: μυθικός γενάρχης των Ιώνων.
Ίων ο Χίος: τραγικός ποιητής, ιστορικός και φιλόσοφος.
Κίμων (χίμων: χειμών) ο θυελλώδης.
Κίμων: Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός του πρώτου μισού του 5ου αιώνα π.Χ..
Κλέαρχος (κλέος+άρχω) ο ένδοξος άρχων.
Κλέαρχος (4ος - 3ος αιώνα π.Χ.): αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος από τους Σόλους της Κύπρου και μαθητής του Αριστοτέλη.
Κλεόβουλος (κλέος+βουλή) ο επινοητικότατος.
Κλεόβουλος o Ρόδιος ή Κλεόβουλος ο Λίνδιος: τύραννος της Λίνδου στη Ρόδο, ένας από τους «επτά σοφούς» της αρχαιότητας (6ος π.Χ. αι., βρισκόταν στη ζωή τουλάχιστο ως το 560 π.Χ.).
Κλεομένης (κλέος+μένος) ο ένδοξος για τη γενναιότητά του.
Κλεομένης Α΄: Γιος του Αναξανδρίδου, βασίλευσε 521 - 491 π.Χ.
Κλεομένης Β΄: Γιος του Κλεομβρότου Α', βασίλευσε 370 - 309 π.Χ.
Κλεομένης Γ΄: Γιος του Λεωνίδου Β', βασιλιάς την περίοδο 236 - 222 π.Χ. Πολέμησε επί 3 έτη κατά της Αχαϊκής Συμπολιτείας, αλλά ηττήθηκε στην μάχη της Σελλασίας (222 π.Χ.).
Μενέλαος (μένος+λαός) η οργή του λαού.
Μενέλαος: αδελφός του Αγαμέμνονα και σύζυγος της Ωραίας Ελένης. Κατά την κυρίαρχη εκδοχή (Ιλιάδα) ήταν γιος του Ατρέως και της Αερόπης, εγγονός του Πέλοπα και της Ιπποδάμειας. Σύμφωνα με άλλη, μεταγενέστερη εκδοχή, ο Μενέλαος και ο Αγαμέμνονας ήταν γιοι του Πλεισθένους και εγγονοί του Ατρέα.
Μιλτιάδης (μίλτος:ερυθρά βαφή) ο αιματώδης, ο ανδρείος.
Μιλτιάδης (540 π.Χ. - περίπου 489 π.Χ.): Αθηναίος πολιτικός και στρατηγός που οδήγησε τους Αθηναίους στην μάχη του Μαραθώνα (490 π.Χ.).
Ξενοφών : ο ανδρείος ηγέτης των ξένων.
Ξενοφών (μεταξύ 431 και 429 π.Χ.): Αθηναίος ήταν ιστορικός συγγραφέας και σωκρατικός φιλόσοφος.
Οδυσσεύς (οδύσσομαι: διώκομαι) ο διωκόμενος υπό των θεών.
Οδυσσέας: μυθικός βασιλιάς της Ιθάκης. Ήταν γιος του Λαέρτη και της Αντίκλειας, σύζυγος της Πηνελόπης και πατέρας του Τηλεμάχου.
Πάτροκλος (πατρίς+κλέος) η δόξα της πατρίδος ή (πατήρ+κλέος) αυτός που δοξάζει τον πατέρα του.
Πάτροκλος: γιος του Μενοίτιου και εγγονός του Άκτορα και της Αίγινας εξ' ου και Ακτορίδης επονομαζόμενος. Ήταν ο επιστήθιος και ο μοναδικός φίλος του Αχιλλέα.
Περικλής (περί+κλέος) ο ένδοξος.
Περικλής του Ξανθίππου ο Χολαργεύς (495-429 π.Χ.): Αρχαίος Έλληνας πολιτικός, ρήτορας και στρατηγός του 5ου αιώνα π.Χ., γνωστού και ως «Χρυσού Αιώνα», και πιο συγκεκριμένα της περιόδου μεταξύ των Περσικών Πολέμων και του Πελοποννησιακού Πολέμου.
Πολυδεύκης (πολύ+δεύκος: γλεύκος) ο πολύ γλυκός.
Πολυδεύκης: Ένας από τους Διόσκουρους, τα δίδυμα παιδιά του Δία και της Λήδας και αδέρφια της ωραίας Ελένης.
Πύρρος (εκ του πυρρός) ο ξανθοκόκκινος.
Πύρρος: γιος του μυθικού ήρωα Αχιλλέα, γνωστός και με την ονομασία Νεοπτόλεμος.
Πύρρος Α': βασιλιάς της Ηπείρου, διάσημος για τις στρατιωτικές του ικανότητες (318 - 272 π.Χ.)
Πύρρος Β': βασιλιάς της Ηπείρου, εγγονός του προηγούμενου (3ος αιώνας π.Χ.)
Σόλων (πιθανώς από το ρ. σέλλω: σείω) ο διασείσας το παλαιό, ριζοσπάστης.
Σόλων(περ. 639 - 559 π.Χ.): σημαντικός Αθηναίος νομοθέτης, φιλόσοφος, ποιητής και ένας από τους επτά σοφούς της αρχαίας Ελλάδας.
Σοφοκλής (σοφός+κλέος) ο έχων δόξα σοφού.
Σοφοκλής (496 π.Χ.- 406 π.Χ.): Έλληνας τραγικός ποιητής της κλασικής εποχής. Αυτός, ο Αισχύλος και ο Ευριπίδης είναι οι τρεις τραγικοί ποιητές των οποίων έχουν σωθεί ολοκληρωμένα έργα.
Σωκράτης (σώζω+κράτος) ο σωτήρ του κράτους.
Σωκράτης (470 π.Χ. ή 469 π.Χ. - 399 π.Χ.): Έλληνας Αθηναίος φιλόσοφος και μία από τις σημαντικότερες φυσιογνωμίες του ελληνικού και παγκόσμιου πνεύματος και πολιτισμού και ένας από τους ιδρυτές της Δυτικής φιλοσοφίας.
Σωκράτης ο Σχολαστικός (380 - 440): Βυζαντινός ιστορικός.
Τηλέμαχος (τηλέ: μακριά+μάχομαι) ο αγωνιζόμενος μακράν της πατρίδος.
Τηλέμαχος: γιος του Οδυσσέα σύμφωνα με την Ελληνική Μυθολογία.
Τιμολέων (τιμή+λέων) ο ισχυρός ως λέων.
Τιμολέων: Κορίνθιος στρατηγός και πολιτικός που έζησε τον 4ο αιώνα π.Χ.
Φαίδων (φως) ο λαμπρός καθ' όλα.
Φαίδων (μυθολογία): μυθικός βασιλιάς των Μολοσσών
Φαίδων ο Ηλείος: σωκρατικός φιλόσοφος
Φίλιππος (φιλώ+ίππος) ο αγαπών τους ίππους.
Φίλιππος Α' της Μακεδονίας: βασιλιάς της Μακεδονίας, γιος του Αργαίου. Σύμφωνα με τον Ευσέβιο της Καισάρειας βασίλεψε για 33 χρόνια. Τον διαδέχθηκε ο γιος του Αεροπός.
Φίλιππος της Μακεδονίας ή Φίλιππος Β΄ o Μακεδών (382 - 336 π.Χ.): ο βασιλιάς που έκανε τη Μακεδονία ισχυρό κράτος, ένωσε υπό την ηγεμονία του τα υπόλοιπα ελληνικά κράτη και προετοίμασε στην ουσία την κατάκτηση της Περσίας και του μεγαλύτερου μέρους του τότε γνωστού κόσμου από τον γιό του Μέγα Αλέξανδρο.
Φίλιππος Αρριδαίος ή αλλιώς Φίλιππος Γ΄ της Μακεδονίας (358 π.Χ. - 317 π.Χ.): γιος του Φίλιππου Β΄ της Μακεδονίας και της Φιλίνας από τη Λάρισα.
Φίλιππος Δ΄ της Μακεδονίας: γιος του Κάσσανδρου, του πρώτου Μακεδόνα βασιλιά της δυναστείας των Αντιπατριδών και στρατηγό του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Ανέλαβε τον θρόνο μετά τον θάνατο του Κασσάνδρου, για σύντομο χρονικό διάστημα μέχρι τον δικό του θάνατο.
-Πανουτσακοπούλου Ειρήνη-
Facebook Page
