«ὁ <Πλάτων> δὲ ἐν τῷ Τιμαίῳ τοιοῦτόν τι σημαίνει διὰ τῆς ἰχώρων προση- γορίας ὧδέ πως λέγων· “ἰχὼρ δὲ ὁ μὲν αἵματος ὀρρὸς πρᾷος, ὁ δὲ μελαίνης χολῆς ὀξείας τε ἄγριος». (Πλάτων, Τίμαιος, 39,3)
«ῥέε δ' ἄμβροτον αἷμα θεοῖο ἰχώρ, οἷός πέρ τε ῥέει μακάρεσσι θεοῖσιν· οὐ γὰρ σῖτον ἔδουσ', οὐ πίνουσ' αἴθοπα οἶνον, τοὔνεκ' ἀναίμονές εἰσι καὶ ἀθάνατοι καλέονται». (Όμηρος, Ιλιάδα, 5)
Ο Ιχώρ είναι το αιθέριο χρυσό υγρό, το οποίο ρέει στο αίμα των θεών και των ημίθεων. Λέγεται, πως διατηρεί τις ιδιότητες της αμβροσίας και του νέκταρ, ενώ για τους θνητούς είναι θανάσιμο. Σύμφωνα με την παράδοση σε περίπτωση που ένας θεός ή ημίθεος τραυματιζόταν, ο Ιχώρ απελευθερωνόταν. Παρόλο, που οι θεοί σπάνια μάτωναν, σε περίπτωση που ένας θνητός ερχόταν σε επαφή με τον ιχώρα πέθανε ακαριαία.
Στην περίπτωση του χάλκινου γίγαντα Τάλω, φύλακα της Κρήτης, (ο οποίος είχε μόνο μία φλέβα γεμάτη ιχώρα, να διατρέχει το σώμα του και ήταν κλειστή με ένα καρφί), όταν ο Ιάσονας κατάφερε να αφαιρέσει το καρφί, ο ιχώρ απελευθερώθηκε και ο Τάλως πέθανε.
Η αθάνατη και άφθαρτη αυτή ουσία, δεν μπορεί να δημιουργηθεί ή να αποσυντεθεί, πυρακτώνεται παρέχοντας τεράστια δύναμη και κληρονομείται μόνο από τον πατέρα, παρόλο που βρίσκεται και στις γυναικείες θεότητες.
Σύνταξη/επιμέλεια κειμένου: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη
Facebook Page
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου