Γιος των θεών Άρη και Αφροδίτη, ο Δείμος θεωρείτο η προσωποποίηση του τρόμου στην Αρχαία Ελληνική Μυθολογία. Μαζί με τον αδελφό του, Φόβο, συνόδευαν τον Άρη στα πεδία της μάχης.
Σύμφωνα με άλλους, πατέρας του ήταν ο Πόλεμος και αδελφός του ο Κυδοιμός.
(Ο Φόβος ήταν η προσωποποίηση του φόβου, ενώ ο Κυδοιμός η προσωποποίηση του θορύβου της μάχης).
Η ασπίδα του Αχιλλέα, καθώς και του Αγαμέμνονα έφεραν πάνω τη μορφή του Δείμου.
Αναφορά στο Δείμο και στο Φόβο γίνεται στην «Ιλιάδα» του Ομήρου, στα «Ονειροκριτικά» του Αρτεμίδωρου και στα «Διονυσιακά» του Νόννου του Πανοπολίτη.
Ὄρσε δὲ τοὺς μὲν Ἄρης, τοὺς δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη
Δεῖμός τ᾽ ἠδὲ Φόβος καὶ Ἔρις ἄμοτον μεμαυῖα,
Ἄρεος ἀνδροφόνοιο κασιγνήτη ἑτάρη τε,
ἥ τ᾽ ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαίνει·
«Και τούτους ο Άρης τους ξεσήκωνε, τους άλλους η Παλλάδα,
κι ο Φόβος κι η Τρομάρα κι η άπαυτα ξεφρενιασμένη Αμάχη,
του Άρη του αντροφονια η συντρόφισσα κι αντάμα κι αδερφή του᾿
που λίγο λίγο πρώτα ασκώνεται, μα γρήγορα στυλώνει
ψηλά στα ουράνια το κεφάλι της καί περπατάει στο χώμα».
(Ιλιάς, Ραψωδία Δ, στ.439-443)
Δεῖμος καὶ Φόβος Ἄρεος υἱοὶ καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Ἄρης στρα-
τηγοῖς καὶ στρατιώταις καὶ μονομάχοις καὶ λῃσταῖς καὶ
κυβευταῖς πᾶσι συμφέρουσι.
(Αρτεμίδωρος, Ονειροκριτικόν, 2, 39)
καὶ αὐτίκα κῶμα τινάξας
πρώιον ἀρτιχάρακτον ὀπιπεύων φάος Ἠοῦς
θερμὸς Ἄρης ἀνέπαλτο, Φόβον καὶ Δεῖμον ἐγείρας
ζεῦξαι φοίνιον ἅρμα ταχύδρομον· οἱ δὲ τοκῆι
σπερχομένῳ πείθοντο· καὶ ἀγκυλόδοντι χαλινῷ
Δεῖμος ἐριπτοίητος ἐπισφίγξας γένυν ἵππων
δέσμιον αὐχένα δοῦλον ἐπεσφήκωσε λεπάδνῳ,
ζεύγλην δ' ἀμφὶς ἔδησεν· Ἄρης δ' ἐπεβήσατο δίφρου·
(Νόννος, Διονυσιακά, 29,367)
Σύνταξη/Επιμέλεια κειμένου: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη
Facebook Page
Σύμφωνα με άλλους, πατέρας του ήταν ο Πόλεμος και αδελφός του ο Κυδοιμός.
(Ο Φόβος ήταν η προσωποποίηση του φόβου, ενώ ο Κυδοιμός η προσωποποίηση του θορύβου της μάχης).
Η ασπίδα του Αχιλλέα, καθώς και του Αγαμέμνονα έφεραν πάνω τη μορφή του Δείμου.
Αναφορά στο Δείμο και στο Φόβο γίνεται στην «Ιλιάδα» του Ομήρου, στα «Ονειροκριτικά» του Αρτεμίδωρου και στα «Διονυσιακά» του Νόννου του Πανοπολίτη.
Ὄρσε δὲ τοὺς μὲν Ἄρης, τοὺς δὲ γλαυκῶπις Ἀθήνη
Δεῖμός τ᾽ ἠδὲ Φόβος καὶ Ἔρις ἄμοτον μεμαυῖα,
Ἄρεος ἀνδροφόνοιο κασιγνήτη ἑτάρη τε,
ἥ τ᾽ ὀλίγη μὲν πρῶτα κορύσσεται, αὐτὰρ ἔπειτα
οὐρανῷ ἐστήριξε κάρη καὶ ἐπὶ χθονὶ βαίνει·
«Και τούτους ο Άρης τους ξεσήκωνε, τους άλλους η Παλλάδα,
κι ο Φόβος κι η Τρομάρα κι η άπαυτα ξεφρενιασμένη Αμάχη,
του Άρη του αντροφονια η συντρόφισσα κι αντάμα κι αδερφή του᾿
που λίγο λίγο πρώτα ασκώνεται, μα γρήγορα στυλώνει
ψηλά στα ουράνια το κεφάλι της καί περπατάει στο χώμα».
(Ιλιάς, Ραψωδία Δ, στ.439-443)
Δεῖμος καὶ Φόβος Ἄρεος υἱοὶ καὶ αὐτὸς δὲ ὁ Ἄρης στρα-
τηγοῖς καὶ στρατιώταις καὶ μονομάχοις καὶ λῃσταῖς καὶ
κυβευταῖς πᾶσι συμφέρουσι.
(Αρτεμίδωρος, Ονειροκριτικόν, 2, 39)
καὶ αὐτίκα κῶμα τινάξας
πρώιον ἀρτιχάρακτον ὀπιπεύων φάος Ἠοῦς
θερμὸς Ἄρης ἀνέπαλτο, Φόβον καὶ Δεῖμον ἐγείρας
ζεῦξαι φοίνιον ἅρμα ταχύδρομον· οἱ δὲ τοκῆι
σπερχομένῳ πείθοντο· καὶ ἀγκυλόδοντι χαλινῷ
Δεῖμος ἐριπτοίητος ἐπισφίγξας γένυν ἵππων
δέσμιον αὐχένα δοῦλον ἐπεσφήκωσε λεπάδνῳ,
ζεύγλην δ' ἀμφὶς ἔδησεν· Ἄρης δ' ἐπεβήσατο δίφρου·
(Νόννος, Διονυσιακά, 29,367)
Σύνταξη/Επιμέλεια κειμένου: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη
Facebook Page
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου