Ο Σωκράτης ως θαλάσσια νάρκη;

   Στον πλατωνικό διάλογο «Μένων» κεντρικό θέμα αποτελεί η αρετή και η ουσία αυτής. Ο διάλογος συγκαταλέγεται στους «πειραστικούς διαλόγους», σε αυτούς, δηλαδή, όπου υπάρχει δοκιμαστική εξέταση των παραδειγμάτων.

   Ο ένας εκ των δύο κεντρικών ομιλητών, Μένων, ζητά να μάθει από τον Σωκράτη αν η αρετή αποκτάται με διδαχή και εξάσκηση ή με κάποιον άλλο τρόπο. Ο Σωκράτης γρήγορα, μετατοπίσει το θέμα, επιμένοντας πως θα πρέπει να μελετηθούν πρώτα τα είδη της αρετής και τα χαρακτηριστικά της κάθεμιάς.

   Στην εξέλιξη του διαλόγου, ο Μένων αδυνατώντας να απαντήσει ικανοποιητικώς στις ερωτήσεις του Σωκράτη, σχετικά με την ουσία της αρετής, αγανακτά και κατηγορεί τον Σωκράτη για την απορίαν (αμηχανία), στην οποία θέτει τους συνομιλητές του, και κατά συνέπεια τον ίδιο το Μένωνα. Τον παρομοιάζει, μάλιστα, με τη θαλάσσια νάρκη, κοινώς μουδιάστρα, η οποία προκαλεί μούδιασμα σε όποιον την αγγίξει («ὁμοιότατος εἶναι τό τε εἶδος καὶ τἆλλα ταύτῃ τῇ πλατείᾳ νάρκῃ τῇ θαλαττίᾳ»), θέλοντας να τονίσει την επιρροή που ασκεί ο φιλόσοφος πάνω στους συνομιλητές του.

Ακολουθεί το σχετικό απόσπασμα:

Μένων: ὦ Σώκρατες, ἤκουον μὲν ἔγωγε πρὶν καὶ συγγενέσθαι σοι ὅτι σὺ οὐδὲν ἄλλο ἢ αὐτός τε ἀπορεῖς καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖς ἀπορεῖν: καὶ νῦν, ὥς γέ μοι δοκεῖς, γοητεύεις με καὶ φαρμάττεις καὶ ἀτεχνῶς κατεπᾴδεις, ὥστε μεστὸν ἀπορίας γεγονέναι. καὶ δοκεῖς μοι παντελῶς, εἰ δεῖ τι καὶ σκῶψαι, ὁμοιότατος εἶναι τό τε εἶδος καὶ τἆλλα ταύτῃ τῇ πλατείᾳ νάρκῃ τῇ θαλαττίᾳ: καὶ γὰρ αὕτη τὸν ἀεὶ πλησιάζοντα καὶ ἁπτόμενον ναρκᾶν ποιεῖ, καὶ σὺ δοκεῖς μοι νῦν ἐμὲ τοιοῦτόν τι πεποιηκέναι, {{χ|ναρκᾶν]: ἀληθῶς γὰρ ἔγωγε καὶ τὴν ψυχὴν καὶ τὸ στόμα ναρκῶ, καὶ οὐκ ἔχω ὅτι ἀποκρίνωμαί σοι. καίτοι μυριάκις γε περὶ ἀρετῆς παμπόλλους λόγους εἴρηκα καὶ πρὸς πολλούς, καὶ πάνυ εὖ, ὥς γε ἐμαυτῷ ἐδόκουν: νῦν δὲ οὐδ᾽ ὅτι ἐστὶν τὸ παράπαν ἔχω εἰπεῖν. καί μοι δοκεῖς εὖ βουλεύεσθαι οὐκ ἐκπλέων ἐνθένδε οὐδ᾽ ἀποδημῶν: εἰ γὰρ ξένος ἐν ἄλλῃ πόλει τοιαῦτα ποιοῖς, τάχ᾽ ἂν ὡς γόης ἀπαχθείης.

Σωκράτης: πανοῦργος εἶ, ὦ Μένων, καὶ ὀλίγου ἐξηπάτησάς με.

Μένων: τί μάλιστα, ὦ Σώκρατες; 

Σωκράτης: γιγνώσκω οὗ ἕνεκά με ᾔκασας.

Μένων: τίνος δὴ οἴει;

Σωκράτης: ἵνα σε ἀντεικάσω. ἐγὼ δὲ τοῦτο οἶδα περὶ πάντων τῶν καλῶν, ὅτι χαίρουσιν εἰκαζόμενοι λυσιτελεῖ γὰρ αὐτοῖς: καλαὶ γὰρ οἶμαι τῶν καλῶν καὶ αἱ εἰκόνες ἀλλ᾽ οὐκ ἀντεικάσομαί σε. ἐγὼ δέ, εἰ μὲν ἡ νάρκη αὐτὴ ναρκῶσα οὕτω καὶ τοὺς ἄλλους ποιεῖ ναρκᾶν, ἔοικα αὐτῇ: εἰ δὲ μή, οὔ. οὐ γὰρ εὐπορῶν αὐτὸς τοὺς ἄλλους ποιῶ ἀπορεῖν, ἀλλὰ παντὸς μᾶλλον αὐτὸς ἀπορῶν οὕτως καὶ τοὺς ἄλλους ποιῶ ἀπορεῖν. καὶ νῦν περὶ ἀρετῆς ὃ ἔστιν ἐγὼ μὲν οὐκ οἶδα, σὺ μέντοι ἴσως πρότερον μὲν ᾔδησθα πρὶν ἐμοῦ ἅψασθαι, νῦν μέντοι ὅμοιος εἶ οὐκ εἰδότι. ὅμως δὲ ἐθέλω μετὰ σοῦ σκέψασθαι καὶ συζητῆσαι ὅτι ποτέ ἐστιν.

(Μετάφραση)

Μένων: Ω Σωκράτη, και πρωτήτερα έχω ακούσει, πριν διαλεχθώ μαζί σου, ότι συ δεν γνωρίζεις τίποτε άλλο, παρά και συ ο ίδιος αμφιβάλλεις και τους άλλους να κάνης ν' αμφιβάλλουν τόρα δε, καθώς μου φαίνεσαι, με μαγεύεις (γοητεύεις) και με φαρμακώνεις και τελείως με καταθέλγεις, ώστε να γεμίσω από αμφιβολίας· και αν επιτρέπεται να κοροϊδέψη κανείς, μου φαίνεται ότι εντελώς ομοιάζεις κατά την μορφήν και καθ' όλα τάλλα με πλατείαν θαλασσίαν νάρκην (μουδιάστρα), η οποία ναρκώνει διαρκώς τον πλησιάζοντα και εκείνον που θα την εγγίση· έτσι, μου φαίνεται, και συ μ' έχεις κάνει· διότι πράγματι και εις την ψυχήν (πνεύμα) και εις την γλώσσαν είμαι ναρκωμένος και δεν γνωρίζω τι ν' αποκριθώ, καίτοι πολλάκις εγώ περί της αρετής έχω ομιλήσει και ενώπιον πολλών και πολύ καλά, όπως μου εφαίνετο· τόρα δε δεν ειμπορώ καθόλου ούτε τι είναι να ειπώ. Καλώς δε σκέπτεσαι, Σωκράτη, σε βεβαιώ, να μην αναχωρής ούτε να ταξειδεύης απ' εδώ· διότι, αν τα έκανες αυτά ξένος εις άλλην τινά πόλιν, πολύ γρήγορα θα σ' εφυλάκιζαν ως γόην.

Σωκράτης: Είσαι πονηρός, Μένων, και ολίγον έλειψε να μ' απατήσης (τσακώσης).

Μένων: Εις τι λοιπόν, Σωκράτη;

Σωκράτης: Εννοώ ένεκα τίνος λόγου με παρέβαλες.

Μένων: Διά ποίον λόγον νομίζεις;

Σωκράτης: Διά να σ' αντιπαραβάλω και εγώ. Εγώ όμως τούτο γνωρίζω περί των καλών, ότι χαίρουν (αγαπούν) να παραβάλλωνται· τούτο τους ωφελεί, διότι αι εικόνες των καλών είναι, νομίζω, καλαί αλλ' εγώ δεν θα σ’ αντισυγκρίνω· ως προς εμέ δε, εάν η νάρκη ναρκωνομένη αυτή η ίδια και τους άλλους ναρκώνη, τότε της ομοιάζω· εάν όχι, δεν της ομοιάζω. Επειδή, εάν καθιστώ τους άλλους γεμάτους απορίας, δεν έπεται ότι εγώ γνωρίζω περισσότερά των· αλλά περισσότερον παντός άλλου αμφιβάλλω εγώ, και δι' αυτό κάνω και τους άλλους ν' αμφιβάλλουν· όπως και τόρα περί της αρετής δεν γνωρίζω απολύτως τι είναι αρετή· όσον διά σε πιθανόν προτήτερα, πριν με πλησιάσης, να ήξευρες, τόρα όμως φαίνεσαι ωσάν να μη γνωρίζης. Και όμως εγώ θέλω να εξετάσω και να σκεφθώ συζητών μαζί σου τι πιθανόν να είναι αυτή.

   Σε διάφορους διαλόγους, μπορούμε να δούμε τον Σωκράτη να παρομοιάζεται με κάτι, όχι μόνο ως προς το χαρακτήρα του, αλλά και την εξωτερική του εμφάνιση, που ως γνωστόν δεν ήταν ελκυστική, λόγω των πεταχτών ματιών του και της πιεσμένης μύτης του. («οὐκ ἔστι καλός, προσέοικε δὲ σοὶ τήν τε σιμότητα καὶ τὸ ἔξω τῶν ὀμμάτων», Θεαίτητος, 143e).

     Στην συγκεκριμένη περίπτωση, ο φιλόσοφος αποδέχεται την παρομοίωση με τον όρο, ότι συγχρόνως και η ίδια η νάρκη μουδιάζει, δηλαδή και ο ίδιος ναρκώνεται. Επιθυμεί, έτσι, να καταστήσει σαφές στον Μένωνα και στον εκάστοτε συνομιλητή, ότι και ο ίδιος βρίσκεται σε παρόμοια θέση και δεν έχει ανακαλύψει εκ των προτέρων την απάντηση στο ερώτημα που ερευνάται. Συμμετέχει στη διαλεκτική πορεία και φτάνει στο τελικό συμπέρασμα μαζί με τους υπόλοιπους συνδιαλεγόμενους.

________________________________

*Εικόνα: Συμπόσιο πριν από το διάλογο του Μένωνα, όπου ο Σωκράτης τον επικρίνει για τις αρνητικές απόψεις του έναντι των σοφιστών, χωρίς προηγουμένως να τους έχει ακούσει (Μένων 95a).

Αρχαίο κείμενο και μετάφραση: John Burnet, Platonis Opera: Plato, Oxford University Press, 1903

Σύνταξη κειμένου: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη

Facebook Page

ΑΡΧΑΙΟΠΑΙΓΝΙΑ

      Πολλά ήταν τα παιχνίδια που μαρτυρείται ότι έπαιζαν οι αρχαίοι Έλληνες. Σκοπός του άρθρου είναι η παρουσίαση μερικών από αυτά .

 1) ΟΣΤΟΜΑΧΙΟΝ ( ὀστοῦν + μάχη )

Παιχνίδι διαδεδομένο στην αρχαία Ελλάδα. Αποτελόυνταν απο 14 γεωμετρικά σχήματα, που στο σύνολο τους σχημάτιζαν ένα τετράγωνο, με τα οποία 2 ή περισσοτέροι παίχτες έπρεπε να φτιάξουν γεωμετρικές φιγούρες. Το παιχνίδι αυτό μοιάζει με το σημερινό τανγκράμ. Σύμφωνα με τους αρχαίους συγγραφείς, οι φιγούρες που σχηματίζονταν ήταν οι εξής: μια περικεφαλαία, μια χήνα, ένας πύργος, μια κολόνα, ένας ελέφαντας, ένα αγριογούρουνο, ένα σκυλί, ένας κυνηγός και ένας πολεμιστής. Το παιχνίδι προέκυψε ίσως από ένα μαθηματικό πρόβλημα του Αρχιμήδη ή το αντίθετο.


2) ΓΙΟ-ΓΙΟ: Απαρτιζόταν απο δύο δίσκους που συνδέονταν μεταξύ τους με κυλινδρικό στέλεχος, γύρω απο το οποία τύλιγόταν το νήμα. Ο τρόπος λειτουργίας του παιχνιδιού αυτού είναι γνωστός, και επιτυχγανέται, όπως και τότε, με το να το αφήνουμε να πέσει και ετσι η κλωστή ξετυλίγεται ,ενώ με μια κίνηση του χεριού ξαναμαζεύεται, πάλι, γύρω από τον άξονα. Παρακάτω δίνονται κάποιες απεικονίσεις του παιχνιδιού :

3) ΧΑΛΚΗ ΜΥΙΑ : Η γνωστή σε μας τυφλόμυγα. Αγαπημένο παιχνίδι των αρχαίων Ελλήνων κατα τη διάρκεια του οποίου έδεναν τα μάτια ενός παιδιού με μαντήλι και το ίδιο έλεγε οτι θα κυνηγήσει τη χαλκή μυία. Τα άλλα παιδιά απαντούσαν ότι παρότι θα την κυνηγήσει δεν θα την πιάσει και τον χτυπούσαν απαλά με ραβδάκια μέχρι να πιάσει κάποιον άλλον και να πάρει τη θέση του.


4) ΚΟΤΤΑΒΟΣ : Κατεξοχήν συμποσιακό παιχνίδι, που σκοπό είχε να ρίξουν οι συμποσιαστές εύστοχα στάλες κρασιού σε μια λεκάνη με νερό, απευθύνοντας μια ευχή προς το αγαπημένο τους πρόσωπο. Πλείστες είναι οι αναπαραστάσεις.

5) ΑΜΠΑΡΙΖΑ : το σημερινό κυνηγητό.

6) ΔΙΕΛΚΥΣΤΙΝΔΑ : χρονολογείται από τον 5ο αιώνα και μετά. Οι παίκτες καρφώναν στο χώμα ένα δοκάρι που στο μέσο του είχει μια τρύπα από όπου περνούσαν ένα σκοινί. Στις δύο άκρες του, δενόταν από ένας παίκτης, έτσι ώστε ο ένας να μην κοιτάζει τον άλλο, και προσπαθούσαν τραβώντας με δύναμη, να φέρουν ο ένας τον άλλον κοντά στη δοκό. Θεωρούνταν ως μέσο για την ενδυνάμωση των παιδιών και τη βελτίωση της φυσικής τους κατάστασης.

Σύνταξη κειμένου: Λάμπρος Τάτσης
https://www.facebook.com/Philo-Logic-520735501411626/

Ο θάνατος του Αννίβα - Κορνήλιος Νέπως

Cornelius Nepos

                           

                                                           Hannibal, XII

Huc cum legati Romanorum venissent ac multitudine armatorum domum eius circumdedissent, puer ab ianua prospiciens Hannibali dixit plures praeter consuetudinem armatos apparere. Qui imperavit ei ut omnes fores aedificii circumiret ac propere sibi nuntiaret, num eodem modo undique obsideretur. Puer cum celeriter, quid vidisset, renuntiasset omnesque exitus occupatos ostendisset, sensit Hannibal id non fortuito factum, sed se peti neque sibi diutius vitam esse retinendam. Quam ne alieno arbitrio dimitteret, memor pristinarum virtutum, venenum, quod semper secum habere consueverat, sumpsit.

Μετάφραση:

Όταν είχαν έρθει εκεί οι πρέσβεις των Ρωμαίων και με πλήθος στρατιωτών το σπίτι αυτού είχαν περικυκλώσει, κάποιος δούλος, ο οποίος παρατηρούσε από την πόρτα είπε στον Αννίβα, ότι φαίνονταν οι περισσότεροι ασυνήθιστα οπλισμένοι. Αυτός τον διέταξε, να ελέγξει όλες τις πόρτες του οικοδομήματος και να του αναφέρει γρήγορα, αν με τον ίδιο τρόπο από παντού πολιορκείτο. Ο δούλος όταν γρήγορα ανακοίνωσε, τι είχε δει, και ανέφερε, ότι όλες οι έξοδοι είχαν καταληφθεί, αντιλήφθηκε ο Αννίβας ότι αυτό δεν έγινε τυχαία, αλλά ότι καταζητείτο  και ότι περισσότερο δε θα έπρεπε να διαρκέσει η ζωή του. Αυτή, για να μην την αφήσει σε άλλη (ξένη) κρίση, ενθυμούμενος τις προηγούμενες αρετές, δηλητήριο, το οποίο πάντα συνήθιζε να έχει μαζί του, πήρε.

multitudo, -dinis (θηλυκό, γ'κλίση) = το πλήθος

consuetudo, -dinis (θηλυκό, γ'κλίση) = η συνήθεια

aedificium, -ii+-i = οικοδόμημα

propere (επίρρημα) = γρήγορα, αμέσως

fortuito (επίρρημα) = τυχαία 

retineo, retinui, retentum, retinere (2) = κρατώ, διατηρώ

venerum, -i (ουδέτερο, β'κλίση) = δηλητήριο

*Ο Αννίβας, προκειμένου να μην πέσει στα χέρια των Ρωμαίων το 183 π.Χ, αυτοκτόνησε στη Λίμπισα, κοντά στην σημερινή Κωνσταντινούπολη, πίνοντας δηλητήριο.

Σύνταξη-Μετάφραση αποσπάσματος: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη 

Facebook Page

Γενεαλογικοί Πίνακες: ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ (Μέρος Β')

                             Δυναστεία του Αμορίου ή Φρυγική Δυναστεία (820-867)

Μιχαήλ Β' ο Τραυλός (820-829) 

|

|

Θεόφιλος(829-842) +Θεοδώρα

|

|

Μιχαήλ Γ' (842-867)

                 Μακεδονική Δυναστεία/ Δυναστεία των Μακεδόνων (867-1056)

                                                      Βασίλειος Α' (867-886) 

                                                                       |

                                        _______________________

                                        |                                             | 

      Λέων ΣΤ' ο Σοφός (886-912),   Αλ/δρος (886/912 - 913) ,     Ρωμανός Α΄ο Λεκαπηνός (919-944)

             |                                                                                                |              

                                                                        ______________________________________

                                                                        |                              |                                            |

Κων/νος Ζ' ο Πορφυρογέννητος(913-959)+Ελένη,      Στέφανος (944-945),  Κων/νος (944-945)
                             |
______________________________________________________
|                                                                                                           |
Νικηφόρος Β' Φωκάς+ Θεοφανώ+Ρωμανός Β'                           Θεοδώρα+Ιωάννης Τζιμισκής
 (963-969)                          \             /  (959-963)                                            (969-976)
                               ____________________________________________________
                               |                                          |                                 |                         |
Όθων Β' Γερμανίας+Θεοφανώ,                             |          Κων/νος Η'(976-1028)

                   |                    Βασίλειος Β' ο Βουλγαροκτόνος.      |     Άννα+Βλαδίμιρος του Κιέβου
           Όθων Γ'                                                                      |
                                                                             ___________________________________
                                                                             |                                               |                     |
                                                                Ευδοκία                                               |  Θεοδώρα (1042+
                                                                                                                                 1055-1056)
Ρωμανός Γ Αργυρός - Μιχαήλ Δ' ο Παφλαγών - Κων/νος Θ' ο Μοναχός -  Ζωή        
 (1028-1034)                        (1034-1041)                 (1042-1055)                  (1042)





                                       Δυναστεία των Δουκών (1059-1081) 

Κων/νος Ι' (1059-1067) - Ευδοκία Μακρεμβολίτισσα - Ρωμανός Δ' Διογένης (1067-1071)
     |
Μιχαήλ Ζ' Παραπινάκιος (1071-1078) - Μαρία - Νικηφόρος Γ Βοτανειάτης (1078-1081)




                                           Δυναστεία των Κομνηνών 

                                               Μανουήλ
______________________________________________________
|                                                                                                           |
Ισαάκιος Α' (1057-1059)                              Άννα Δαλασσηνή - Ιωάννης
                                                                                         |
                                                                      Ειρήνη Δούκα - Αλέξιος Α΄(1081-1118)
______________________________________________________________________
   |                             |                                                |                                              |
Άννα                        |                                        Θεοδώρα                                 Ισαάκιος
          Ιωάννης Β' (1182-1185)-Ειρήνη της Ουγγαρίας                                                   |
                                 |                                                         Ανδρόνικος Α' (1183-1185)
                   Μανουήλ Α' (1143-1180) - Μαρία της Αντιοχείας
                                |
                      Αλέξιος Β' (1180-1183)



'

                                      Δυναστεία των Αγγέλων (1185-1204) 
                                         
                                         Ανδρόνικος Άγγελος 
              ___________________________________________________
              |                                                                                                    |
   Ισαάκιος Β' (1185-1195 και 1203-1204)                           Αλέξιος Γ' (1195-1203)
                       |                                                                                           |
           ______________________________                                            | 
           |                                                           |                                           |
Φίλιππος της Σουηβίας - Ειρήνη,            Αλέξιος Δ' (1203-1204)           |
                                                        ________________________________
                                                       |                    |                          |
         Άννα - Θεόδωρος Α' Λάσκαρις        Ειρήνη,        Ευδοκία - Αλέξιος Ε' ο Μούρτζουφλος (1204)






                                   Δυναστεία των Λασκαρέων (1204-1261)

                     Θεόδωρος Α' - Άννα (κόρη του Αλεξίου Γ') (1204-1222)
                                            |
                       Ειρήνη - Ιωάννης Γ΄Δούκας Βατάτζης (1222-1254)
                                             |
                Θεόδωρος Β' (1254-1258) - Ελένη
                                       |
          ___________________________________________
          |                                   |                                                 |
   Μαρία                    Ιωάννης Δ' (1258-1261)               Ειρήνη





                                   Δυναστεία των Παλαιολόγων (1261-1453)

                                                  Μιχαήλ Η' (1261-1282)
                                                             |
                    Άννα της Ουγγαρίας - Ανδρόνικος Β' - Ειρήνη η Μομφερατική (1282-1328)
                                                            |
                                                 Μιχαήλ Θ' (1295-1320) - Ξένια-Μαρία της Αρμενίας
                                                                                    |                                
 Ιωάννης ΣΤ' Καντακουζηνός (1341-1354) , Ανδρόνικος Γ' - Άννα της Σαβοϊας
                      |                                                                                |
                 Ελένη                                -                                 Ιωάννης Ε'                     Κων/νος Δραγάτσης της Μακεδονίας
                       ___________________________|______________                              |
                      |                                                                                   |                 
   Ανδρόνικος Δ (1376-1379)                                      Μανουήλ Β(1391-1425) -  Ελένη Δραγάτση
                 |                                    _______________________|________________________
Ιωάννης Ζ' (1390)                        |                                             |                              |                   |
                                      Ιωάννης Η' (1425-1448),   Κων/νος ΙΑ' (1449-1453) ,  Δημήτριος   Θωμάς
                                                                                                                                      |
                                                                                                          _______________________
                                                                                                           |                                    |
                                                                                                Ανδρέας,     Ζωή-Σοφία--Ιωάννης Γ' της Μόσχας





Σύνταξη: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη


Facebook Page

De Bello Gallico - Περί του Γαλατικού πολέμου (απόσπασμα)

Gaius Iulius Caesar

De Bello Gallico

(2.4.1,2)

Cum ab his quaereret, quae civitates quantaeque in armis essent et quid in bello possent, sic reperiebat: plerosque Belgas esse ortos a Germanis Rhenumque antiquitus traductos propter loci fertilitatem ibi consedisse Gallosque, qui ea loca incolerent, expulisse solosque esse, qui patrum nostrorum memoria omni Gallia vexata Teutonos Cimbrosque intra suos fines ingredi prohibuerint.

Μετάφραση:
Όταν από αυτούς ζητούσε να μάθει ποιες και πόσες πολιτείες βρίσκονταν στα όπλα και ποια η πολεμική τους δύναμη ήταν, έτσι πληροφορούνταν: ότι οι περισσότεροι Βέλγοι κατάγονται από τους Γερμανούς και ότι από παλιά, αφού πέρασαν το Ρήνο, εξαιτίας της ευφορίας του εδάφους εκεί εγκαταστάθηκαν και τους Γαλάτες, οι οποίοι εκείνους τους τόπους κατοικούσαν, ότι έδιωξαν , και ότι ήταν οι μόνοι, οι οποίοι την εποχή των προγόνων μας, όταν λεηλατήθηκε όλη η Γαλατία, εμπόδισαν τους Τεύτονες και τους Κίμβρους* να εισέλθουν στη χώρα τους.



quaero, quaesivi, qyaesitum, quaerere (3) = ρωτάω, ζητώ να μάθω
quantus, -a, -um (ερωτηματική αντωνυμία) = πόσος, -η, -ο
arma, -orum (ουδέτερο, β'κλίση) = όπλα
reperio, reperi, repertum, reperire (4) = γνωρίζω, μαθαίνω, πληροφορούμαι
plerus, -a, -um (επίθετο) = πολύς, πολλή, πολύ
orior, ortus sum, (ortum), oriri (αποθετικό - 4) = κατάγομαι, γεννιέμαι
antiquitus (επίρρημα) = από παλιά, από τα αρχαία χρόνια
traduco, traduxi, traductum, traducere (3) = μεταβιβάζω, διαβιβάζω
fertilitas, -atis (θηλυκό, γ'κλίση) = η ευφορία
consido, consedi, consessum, considere (3) =  κάθομαι, κατοικώ
incolo, incolui, incultum, incolere (3) = κατοικώ
expello, expuli, expulsum, expellere (3) = διώχνω
solus, -a, -um (αντωνυμικό επίθετο) = μόνος, -η, -ο
vexo, vexavi, vexatum, vexare (1) = λεηλατώ, ερημώνω

*Οι Τεύτονες και οι Κίμβροι κατάφεραν να λεηλατήσουν ολόκληρη τη Γαλατία, αλλά δεν μπόρεσαν να εισβάλουν στη Βελγική. 

Σύνταξη-Μετάφραση αποσπάσματος: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη 

Facebook Page

ΑΝΤΙΣΤΡΟΦΟ ΛΕΞΙΚΟ ΝΕΑΣ-ΑΡΧΑΙΑΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ

      Α

• α! (επιφώνημα) : ἆ, ἄ, ὦ. Παραδείγματα : ὦ τῆς γηθοσύνης, ἆ του κάλλους , ἆ δελοί
• αβγό: ᾠόν
• αγαθός: ἀγαθός, ἐσθλός, ἐνάρετος, χρηστός
• αγάπη: ἀγάπη, εὐμένια, ἔρως, πόθος
• αγγέλω: ἀγγέλω, κηρύττω, λέγω, ἀπαγγέλλω, ανακηρύττω
• αγγούρι: σίκυς
• αγελάδα: δάμαλις, ἀγελάς
• αγεωμέτρητος: ἀγεωμέτρητος. ( στην είσοδο της Ακαδημίας του Πλάτωνα υπήρχει η επιγραφή: μηδείς ἀγεωμέτρητος εἰσιτω)
• αγιατρευτος: ἀνήκεστος, ἀθεράπευτος
• αγκινάρα: κινάρα
• αγνοώ: ἀγνοώ, οὐ γιγνώσκω, οὐκ οἶδα , λανθάνει μέ τι 
• αγόρι: παῖς, μειράκιον, κόρος 
• αδάπανος: ἀδάπανος, ό μή ἀναλίσκων 
• άδεια: ἄδεια, ἄφεσις, συγχώρησις, συναίνεσις   
• αδειάζω: κενῶ, κουφίζω, ἀπαλλάσσω, ἐξαντλῶ 
• αδελφικά: ἀδελφικῶς, οἰκείως 
• αδελφός: ἀδελφός, ὁμαίμων, σύγγονος, κασίγνητος (ποιητ.) 
• αδημονώ: ἀδημονῶ, θορυβοῦμαι, ἀγωνιῶ περί τινος 
• αδιάβατος: άδιάβατος, άβατος, ἀπέρατος 
• αδιαθετώ: ἀσθενῶ, ἀρρωστῶ, κακῶς ἔχω 
• αδιάκοπα: άδιαλείπτως, διηνεκῶς, συνεχῶς
• αδιάντροπα: ἀναιδῶς, άναισχύντως, ἀσελγῶς 
• αδιαφόρετα: ἀλυσιτελῶς, ἀνωφελῶς 
• αδιαφορία: ἀδιαφορία, ἀκηδία, ἀμέλεια
• αδιαφορώ: ἀδιαφορῶ, ὀλιγορῶ, ἀμελῶ
• άδικα: μάτην, ἀδίκως, παρὰ δίκην
• αδίκημα: ἀδίκημα, άνόμημα
• αδικία: ἀδικία, ἀδικοπραγία, άνομία, παρανομία
• αδολεσχία: ἀδολεσχία, φλυαρία, πολυλογία, στωμυλία
• άδολος: ἄδολος, ἀψευδής, ἄπλαστος 
• άδοξος: ἄδοξος, ἄσημος 
• αδύναμος: ἀδύναμος, μαλακός (για χαρακτήρα), λεπτός, ἰσχνός (για σωματική διάπλαση), ἀδρανής (για σωματική και πνευματική δραστηριότητα), ἄρρωστος, ἀσθενής (για σωματική κατάσταση) 
• αζήλευτος: άζήλωτος, ἄζηλος, ἀνεπίφθονος, ἀβάσκαντος
• αζήμιος: ἀζήμιος, άβλαβής, σῶος
• αήθης: ἀήθης, ἀσυνήθης, καινός, θαυμαστός, ἄτοπος
• αθάνατος: ἀθάνατος, ἀτελεύτητος, ἀνώλεθρος, ἀείμνηστος
• αθέατος: ἀθέατος, ἀόρατος,ἂδηλος, ἀφανής
• αθέλητος: ἀθέλητος, ἂκων, ἀκούσιος, ἀναγκαῑος
• άθεος: ἂθεος, ἀρνησίθεος, ἀσεβής, ἀνόσιος
• αθεράπευτος: ἀθεράπευτος, ἀνήκεστος, ἀβοήθητος
• αθέτηση: ἀθέτησις, ἀκύρωσις, ἀναίρεσις, κατάλυσις
• αθετώ: ἀθετῶ, ἂκυρον ποιῶ, ἀκυρῶ, ἀναιρῶ
• άθλος: ἆθλος, ἀρίστευμα, ἀνδραγάθημα, ἀγώνισμα, ἁμίλλημα
• αθόρυβος: ἀθόρυβος, ἣσυχος, ἢπιος, πρᾶος
• αθρήνητος: ἀθρήνητος, ἂκλαυστος, ἀνοίμωκτος, ἀδάκρυτος
• αθροίζω: ἀθροίζω, ἀγείρω, σωρεύω, συνάγω, συλλέγω
• αθρόος: ἀθρόος, ἀγελαῖος, συχνός, ἂφθονος, δαψιλής
• αθυμία: ἀθυμία, ἀνία, βαρυθυμία, κατήφεια
• αθυμώ: ἀθυμῶ, ἀνιῶ, ἀθύμως ἒχω, δυσκόλως ἒχω
• αθώος: ἀθῷος, ἀνέγκλητος, ἀναίτιος, ἀνεύθυνος, ἀναμάρτητος, ἀνυπαίτιος
• αθωώνω: ἀθῳῶ τινά τινος, ἀφίημι (ἀπαλλάσσω, ἀπολύω) τινά τῆς αἰτίας
• αιδημοσύνη: αἰδημοσύνη, αἰδώς, αἰσχυντλία, εὐλάβεια
• αϊδιος: ἀίδιος, αἰώνιος, ἀδιάλειπτος, συνεχής
• αιδούμαι: αἰδοῦμαι τινα (τι), αἰσχύνομαι τινα (τι)
• αιδώς: αἰδώς, αἰσχύνη, δυσωπία, ἁγνεία, ἁγνότης
• αιματηρός: αἱματηρός, αἰματόεις, αἱματώδης, ᾑμαγμένος, 
• αίνος: αἶνος, ἒπαινος, εὐλογία
• αινώ: αἰνῶ, ἐπαινῶ, παραινῶ
• αίρω: αἲρω, βαστάζω, ἐπαίρω, ἀνέχω, ὑπολαμβάνω, ἀφαιρῶ, αὒξω
• αισθάνομαι: αἰσθάνομαι, ἐπαισθάνομαί τινος, μανθάνω
• αίσθηση: αἲσθησις, αἲσθημα, πάθος, κατανόημα, νοῦς
• αίσιος: αἲσιος, δεξιός
• αίσχος: αἶσχος, αἰσχύνη, ὂνειδος, μίασμα, ἀτιμία
• αισχρός: αἰσχρός, ἀναίσχυντος, ἀναιδής, ἀνόσιος, ἀκόλαστος
• αίτιος: αἲτιος, ἒνοχος, ὑπόδικος
• αιτώ: αἰτῶ, αἰτῶ τι (=ζητώ κάτι), αἰτῶ τινί τι (=ζητώ για κάποιον κάτι), αἰτῶ τινά τι(=ζητώ από κάποιον κάτι)
• αίφνης = αἲφνης, ἐξαίφνης, αἰφνιδίως
• αιφνιδιάζω = αἰφνιδιάζω, εἰσορμῶ
• αιώνας = αἰών, ἑκαντοετία
• αιώνιος = αἰώνιος, ἀίδιος
• αιωρώ = αἰωρῶ, μετεωρίζω, ὑψόω
• ακάθαρτος = ἀκάθαρτος, μιαρός, ῥυπαρός
• ακάλυπτος = ἀκάλυπτος, ἀσκεπής, ἀστέγαστος
• ακατάκτητος = ἀκυρίευτος, ἀπόρθητος
• ακήδευτος = ἁκήδευτος, ἂταφος
• ακμή = ἀκμή, ἂκρον, ἂνθος, ἀκίς, ἀκή, ὢρα
• ακολασία = ἀκολασία, ἀκράτεια, ἀσωτεία, ἀσελγία
• ακολουθώ = ἀκολουθῶ τινι (μετά τινα), ἓπομαι τινι (μετά τινα)

[το πρώτο χρησιμοποιείται για κάποιον που δεν ακολουθεί με τη θέληση του, ενώ το δεύτερο για κάποιον που ακολουθεί με τη θέλησή του]

• ακόμη = ἒτι, εἰσέτι, πω, ἀκμήν, προσέτι
• ακονίζω = ἀκονῶ, θήγω, στομῶ
• ακόντιο = ἀκόντιον, παλτόν, ξυστόν
• άκοπος = ἂκοπος, ἂτμητος
• ακουμπώ = ἐρείδω, προσερείδω, ἐπικλίνω
• ακούραστος = ἀκάματος, ἂοκνος
• ακούω = ἀκούω, ἀνηκός εἰμι (=είμαι κωφός), διακούω, ἐνωτίζομαι, ἀκούω τι, μανθάνω τι
• ακρατής = ἀκρατής (=αδύνατος), ἀχαλίνωτος (=επί ηθικής σημασίας), ἀκρατής τινός (γλώσσης) (=που δε μπορεί να συγκρατήσει τη γλώσσα του)
• άκριτος = ἂκριτος, ἂσκέπαστος, ἂβουλος, ἀλόγιστος
• ακροατήριο = ἀκροατήριον, οἱ ἀκροώμενοι 
• ακρόπολη = ἀκρόπολις, ἂκρα, πύργος
• άκρος = ἂκρος, ἒσχατος, ὓστατος
• αλάβωτος = ἂτρωτος, ἂβλητος, ἂπλητος
• αλαζόνας = ἀλαζών, μεγάλαυχος, κομπαστής, ὑβριστής
• αλάθευτος (αλάνθαστος) = ἀναμάρτητος, ἂπταιστος, ἀδιάπταιστος
• αλάτι = ἃλας, ἃλς 

(φάγαμε μαζί ψωμί και αλάτι = ἁλῶν καὶ τραπέζης κεκοινωνηκότες)

• αλέθω = αλήθω, συντρίβω, θραύω, θρύπτω
• άλειμμα = στέαρ (στέατος), χρίσις, ἂλειψις
• αλείφω = ἀλείφω, ἀπαλείφω, χρίω, ἀναχρίω
• αλεύρι = ἂλευρον (του σιταριού), ἂλφιτον (του κριθαριού)
• αλήθεια = ἀλήθεια, τό πιστόν, ἡ οὐσία, πιστότης
• αληθεύω = ἀληθεύω, ἀληθεύομαι, τά ὂντα λέγω 
• αληθινός = ἀληθής, ἀψευδής, ἒτυμος
• αλίμονο = οἲμοι, φεῦ, οὐαί, ἰού
• αλλά = ἀλλά, οὐχ ὃτι, μήν, καίτοι, καίπερ
• αλλάζω = ἀλλάττω τί τινός, ἀμείβομαι τι, μεταλλάττω, μεταγιγνώσκω
• αλληγορία = ἀλληγορία, εἰκών, εἰκασία, σύμβολο
• αλλοεθνής = ἀλλοεθνής, ἑτεροεθνής, ὀθνεῖος, ἀλλοδαπός
• αλλοιώνω =ἀλλοιῶ, ἑτεροιῶ, ἀλλάττω, μεθίστημι, μεταβάλλω, μεταμορφῶ
• αλλιώς = ἂλλως, ἀλλοίως, ἂλλῃ, ἑτέρως
• άλλος = ἂλλος, ἓτερος
• αλλού = ἀλλαχοῦ, ἀλλαχόθι, ἀλλαχῇ
• αλόγιστος = ἀλόγιστος, ἂφρων, ἀπερίσκεπτος
• άλογο = ἳππος
• άλογος = ἄλογος, ἂνους, ἂφρων, ἀσύνετος
• αλύπητος = ἀνηλεής, ἀσυμπαθής, ἀπηνής
• αμαρτάνω = ἁμαρτάνω, πλημμελῶ, ἀδικῶ εἲς τινά, σφάλλομαι
• αμεταχείριστος = ἀμεταχείριστος, ἂθικτος, ἀτριβής
• αμέτρητος = ἀναρίθμητος, ἀνεξεύρητος
• άμετρος = ἂμετρος, ἀλόγιστος
• αμοιβή = ἀμοιβή, ἂμειψις, ἀντίδοσις, ἀντίδωρον
• αμόλυντος = ἀμόλυντος, ἀμίαστος
• αμπέλι = ἂμπελος, ἀμπελών, οἰνόπεδον
• άμποτε = ἂμποτε, ἂν ποτέ (=είθε)
• άμυαλος = ἂνους, ἀσύνετος, ἂφρων, ἀνόητος
• αμύνομαι = ἀμύνομαί τινα, ἀπομάχομαι, ἀντέχω τινί
• αμφιβάλλω = ἀμφιβάλλω, περιβάλλω, ἀμφιέννυμι, διστάζω, διχογνωμῶ
• αμφιβολία = ἀμφισβήτησις, ἐνδοιασμός, δισταγμός
• αμφίγνωμος = ἀφιγνώμων, ἀμφίβουλος, διχόθυμος
• αμφισβητώ = ἀμφισβητῶ πρός τι ή περί τινος, ἐρίζω, ἀγωνίζομαι, λογομαχῶ
• ανάβω = ἀνάβω, ἂπτω, ἀναύω, αναφλέγω, καίω
• αναγκάζω = ἀναγκάζω, ἐξαναγκάζω, βιάζομαι τινά
• ανάγκη = ἀνάγκη, χρεία
• αναγνωρίζω = ἀναγνωρίζω, γνωρίζω, γιγνώσκω, προσομολογῶ, προσδέχομαι
• ανάγω = ἀνάγω, ἀνακομίζω, ἀνατείνω
• αναδεύω = ἀναδεύω, κινῶ, διακινῶ, ταράττω
• αναθεματίζω = ἀναθεματίζω, ἀρῶμαι, ἀράς τίθεμαι
• αναθέτω = ἀνατίθημι, ἐπιστέλλω τινί τι, προστάττω τινί τι
• αναθεωρώ = ἀναθεωρῶ, ἐπισκοπῶ, ἐπανορθῶ, θεῶμαι
• αναίδεια = ἀναίδεια, αὐθάδεια, θρασύτης
• αναιδής = ἀναιδής, ἀναίσχυντος, ἰταμός
• αναίρεση = ἀναίρεσις, ἒλεγχος, ἀνασκευή
• αναιρώ = ἀναιρῶ, ἀκυρῶ, ἐξελέγχω
• ανακαλύπτω = ἀνακαλύπτω, ἀποκαλύπτω, μηνύω, ἀνευρίσκω, φαίνω
• ανακαλώ = ἀνακαλῶ, κλητεύω, ἀκυρῶ, ἀναιρῶ
• ανακατώνω: μείγνυμι, μειγνύω, ἀνακινῶ
• ανακεφαλαιώνω: ἀνακεφαλαιῶ, ἐπάνειμι τῷ λόγῳ
• ανακουφίζω: ἀνακουφίζω, ἐλαφρύνω,ἀφαιρῶ τό ἂχθος (Ξενοφώντας)
• ανακρίνω: ἀνακρίνω, ἐξετάζω, δοκιμάζω
• ανακωχή: ἀνακωχή, ἐκεχειρία, σπονδαί
• αναλαμβάνω: ἀναλαμβάνω, αἲρομαι, δέχομαι, ἀνακομίζομαι
• αναλίσκω: ἀναλίσκω, δαπανῶ εἲς τι, καταναλίσκω, νέμομαι
• ανάλυση: ἀνάλυσις, ἀνατομή
• ανάμεσα: μέσον, ἐν μέσῳ, μεταξύ, διὰ μέσου
• άνανδρος: ἂνανδρος, δειλός, ἂτολμος, ἀθαρσής
• αναπαύομαι: ἀναπαύομαι, παύομαι, ἡσυχάζω, κεῖμαι
• ανάπαυση: ἀνάπαυσις, ἀνάπαυλα, ἀναψυχή
• αναπτύσσω: ἀναπτύσσω, διαπτύσσω, ἀναπετάννυμι
• ανάρμοστος: ἀνάρμοστος, ἀπρεπής
• αναρρώνω: ἀναρρώννυμι, περιγίγνομαι, λωφῶ
• ανασαίνω: πνέω, ἀναπνέω
• ανασηκώνω: αἲρω, ἀναίρω, ἀναφέρω, ἀνάγω, ἐγείρω
• ανασκευάζω: ἀνασκευάζω, ἀπείργω, κωλύω, ἀναιρῶ, ἀνατρέπω, ἀπέρχομαι
• ανάσταση: ἀνάστασις, ἀνέγερσις, ἀνατροπή
• αναστενάζω: ἀναστενάζω, στένω, στενάζω
• ανατέλλω: ἀνατέλλω, ἀναφύω, ὑψοῦμαι
• ανατολή: Ἀνατολή, Ἠώς
• ανατρέφω: ἀνατρέφω, τρέφω, ἐκτρέφω, παιδεύω, τιθηνῶ
• ανατροφή: ἀνατροφή, τροφή, παίδευσις, ἀγωγή, παιδαγωγία
• αναφέρω: ἀναφέρω, ἀνάγω, ἀνατίθεμαι, παρατίθεμαι, μέμνημαι, ἀγγέλλω, παραδίδωμι, λέγω, δηλῶ
• αναχωρώ: ἀναχωρῶ, ἀπελαύνω, ὁρμῶ, ἒξειμι, ἐξορμῶ
• ανδρεία: ἀνδρεία, ῥώμη, ἀλκή
• ανδρείος: ἀνδρεῖος, ἂλκιμος, ῥωμαλέος
• ανεβάζω: ἀναβιβάζω, ἀναφέρω, ὑψῶ, αἲρω, ἀνέχω, ἀνάγω
• ανεβαίνω: ἀναβαίνω, αἲρομαι
• ανέβασμα: ἀνάβασις, ἂνοδος, ἀναγωγή
• ανέγγιχτος: ἂθικτος, ἀνέπαφος
• ανέκαθεν: ἀνέκαθεν, ἐξ ἀρχῆς
• ανέλπιστος: ἀδόκητος, ἀπροσδόκητος
• ανεμιστήρας: ῥιπίς, ῥιπίδιον
• άνεμος: ἂνεμος, πνοή, πνεῦμα
• ανεμπόδιστος: ἀνεμπόδιστος, ἀνεπικώλυτος
• ανέντιμος: ἂτιμος, ἂδοξος
• ανεξάρτητος: αὐτεξούσιος, αὐθύπαρκτος
• ανέξοδος: ἀδάπανος
• ανεπάρκεια: ἒνδεια, ἒλλειψις
• ανεπιθύμητος: ἀνεπιθύμητος, ἀπόθητος, ἂνευκτος
• άνεση: ἂνεσις, εὐμάρεια, εὐχέρεια
• ανέχομαι: ἀνέχομαι, ὑπομένω, καρτερῶ
• ανήθικος: ἀνόσιος, ἀσεβής, ἂκοσμος
• ανήλικος: ἀνήλικος, ἀφῆλιξ, ἂνηβος
• ανθίζω: ἀνθῶ, θάλλω
• άνθρωπος: ἂνθρωπος, ἀνήρ
• ανιαρός: ἀνιαρός, ἂθυμος, ἀηδής
• ανίδεος: ἂπειρος, ἀμαθής, ἀγνώμων
• ανίερος: ἀνίερος, ἀνόσιος, βέβηλος
• άνοδος: ἂνοδος, ἀνάβασις
• ανοησία: ἀφροσύνη, ἂνοια, μωρία
• ανόητος: ἂφρων, ἂνους, ἀσύνετος
• ανοίγω: ἀνόιγω, ἀναπετάννυμι, ἀνοίγνυμι
• άνοιξη: ἒαρ, ὣρα
• ανόμημα: ἀνόμημα, ἀμάρτημα, ἀδίκημα, κακούργημα
• ανορθώνω: ἀνορθῶ, ἀνιδρύω, ἀνίστημι
• ανόσιος: ἀνόσιος, ἀνίερος, ἀσεβής
• ανταγωνίζομαι: ἀνταγωνίζομαι, ἁμιλλῶμαι, ἐρίζω, φιλον(ε)ικῶ
• ανταλλαγή: ἀνταλλαγή, ἀμοιβή, ἀντίδοσις
• ανταλλάσσω: ἀνταλλάττω, ἀμείβω, ἀνταμείβω, ἀντιδίδωμι
• ανταμείβω: ἀνταμείβω, ἀμείβομαι, χάριν ἀποδίδωμι
• ανταμοιβή: ἀνταμοιβή, ἆθλον, βραβεῖον
• αντάξιος: ἀντάξιος, ἰσάξιος
• ανταποδίδω: ἀνταποδίδωμι, ἀντιδίδωμι, ἀντιποιῶ
• ανταποκρίνομαι: ἀνταποκρίνομαι, ἀντιλέγω, προσήκω τινί
• αντεχώ: ἀντέχω, ἀντίσχω, μένω, ὑπομένω, ὑποφέρω, 
• αντηχώ: ἀντηχῶ, ἀντιλαλῶ, ἀντιφωνῶ
• αντιγράφω: ἀντιγράφω, μεταγράφω
• αντίδραση: ἀντίδρασις, ἀντίστασις, ἐναντίωσις
• αντιδρώ: ἀντιδρῶ, ἀντενεργῶ, ἀντιπράττω
• αντίθετος: ἀντίθετος, ἀντίος, ἐναντίος
• αντικατάσταση: ἀντικατάστασις, ὑποκατάστασις
• αντίκρυ: ἀντικρύ, ἒναντι, ἀπέναντι, καταντικρύ
• αντικρίζω: ἀπαντῶ, συναπαντῶ, συντυγχάνω
• αντιλαμβάνομαι: ἀντιλαμβάνομαι, αἰσθάνομαι, συνίημι, καταμανθάνω
• αντίληψη: σύνεσις, νοῦς, αἲσθησιςἲ, κατανόησις
• αντιμετωπίζω: ἀντιμετωπέω
• αντιμέτωπος: ἀντιμέτωπος, ὁ ἀντικρύ, ὁ κατενώπιον
• αντίο: χαῖρε, ἒρρωσο
• αντιπάθεια: ἀντιπάθεια, ἀπέχθεια, δυσμένεια
• αντιπαθής: ἀντιπαθής, ἀηδής, ἀσυμπαθής, ἀπεχθής
• αντιπαθώ: δύσνους εἰμί τινί
• αντίρρηση: ἀντίρρησις, ἀντιλογία
• αντιστέκομαι: ἀνθίσταμαι, ἀντίκειμαι, ἀντιτάσσομαι
• αντιτάσσω: ἀντιτάσσω, ἀντιπαρατάσσω, ἀντιπαρατίθημι
• αντοχή: ἀντοχή, ἀνοχή, ὑπομονή, καρτερία
• ανυπάκουος: παράκουος, ἀπείθαρχος, ἀπειθής
• ανυπεράσπιστος: ἀφύλακτος, ἀφρούρητος, ἂφρακτος
• ανυπόδητος: ἀνυπόδητος, γυμνόπους
• ανυπολόγιστος: ἀμέτρητος, ἀσυλλόγιστος, ἀναρίθμητος
• ανυψώνω: ἀνυψῶ, ὑψῶ, αἲρω, ἐγείρω, ἀνάγω
• άξαφνα: αἲφνης, ἐξαίφνης
• άξενος, ἂξενος, ἀφιλόξενος
• αξεπέραστος: ἀνυπέρβλητος, ἀνυπέρβατος
• αξέχαστος: ἂληστος, ἀλησμόνητος
• αξία: ἀξία, ἀξίωσις, τιμή, τίμημα

       B

• βάλλω: βάλλω τινά τι , βάλλω τινί
• βέβαια: ὄντως, δή, δήπου, δήπου, δῆτα
• βέβαιος: βέβαιος, ἔμπεδος 
• βιβλίο: βίβλος, δέλτος
• βλάκας: βλάξ, βλιτομάμμας
• βλάπτω: βλάπτω, σίνομαι, κακουργῶ
• βλέπω: βλέπω, ὁρῶ, θεῶμαι, δέρκομαι
• βοηθώ: βοηθῶ, ἀρἠγω, επικουρῶ, ἐπαμύνω, βοηθῶ τινί,
• βόλτα: περίπατος, διαδρομή
• βραδιά: ἑσπέρα
• βραχιόλι: ψέλλιον, βραχιονιστήρ, χλιδών
• βροχή: ὄμβρος, ὑετός
• βωμολοχώ: ὑβρίζω, βομολοχῶ 

      Γ

• γαυγίζω: ὑλακτῶ
• γείτονας: γείτων, πρόσοικος
• γελοίος: φαιδρός, ἱλαρός
• γελώ: γελῶ, ἐξαπατῶ, φενακίζω, πλανῶ

          εκφράσεις: γέλωτα πᾶσιν ὀφλισκάνειν( γελά ο κόσμος μαζί του)
                            γέλωτα παρέχει ( κάνει τους άλλους να γελάσουν)

• γελωτοποιός: γελωτοποιός, σκωπτόλης
• γενναίος: γενναῖος, ἀγαθός, εὔτολμος
• γνωρίζω: γιγνώσκω, ἐπίσταμαι, οἶδα
• γνωστοποιώ: ἀπαγγέλλω, προαγορεύω,δηλῶ
• γυναίκα: γυνή, δάμαρ, σύνοικος, σύνευνος

      Δ

• δάγκωμα: δῆξις
• δάσος: δρυμών, ὕλη, λόχμη
• δειλός: ἄτολμος, περιδεής
• δείπνο: δεῖπνος, δόρπος(βραδινό)
• δεν(μόριο): οὐ, οὐκ 
• δένω: δέω, δεσμεύω  

          εκφράσεις: έδεσε το γλυκό --> ἐπάγη-συνεπάγη

• δέρμα: δέρας, δορά, σκῦτος, δέρρις
• δέχομαι: δέχομαι, ὑποδέχομαι
• δηλώνω: κηρύττω, φανεροποιῶ, δηλῶ
• δήμος: δῆμος, πλῆθος, οἱ πολλοί, ἡ πόλις
• διαβάζω: ἀναγιγνώσκω, ἀναλέγομαι την επιστολήν
• διαβεβαιώ: βεβαιοῦμαι, ἐγγυῶ, πιστά δίδομαι
• δίαιτα: δίαιτα,βίος,διαγωγή
• διακηρύσσω: διακηρύττω,αναγορεύω
• διαλαλητής: κήρυξ
• διαμάντι: ἀδάμας
• διασκορπίζω: διασκεδάννυμι
• διατάζω: κελεύω, ἐντέλλομαι, ἐπιτάσσω, ἐπισκήπτω
• δίνω: δίδωμι, παρέχω
• διόλου: μηδαμῶς, οὐδαμῶς, παντάπασιν
• διότι: ἐπεί, διά, ὡς, ὅτι
• δόξα: δόξα, κλέος, κῦδος
• δούλος: δοῦλος, θεράπων, διάκονος, παῖς, δμώς, ὑπουργός
• δρω: δρῶ, πράττω, ἐνεργῶ
• δυνατά: ἱσχυρῶς, σφόδρα, κραταιῶς
• δώρο: δωρεά, δῶρον, δωτίνη, προσφορά 

      Ε

• βγαίνω: προέρχομαι, πρόειμι, ἐκπορεύομαι
• εγγονός: παῖς, υἱωνός
• εγκαλώ: ἐγκαλῶ, αἰτιῶμαι τινά τινός, λαγχάνω τινί, καταγγέλλω, γράφομαι τινά
• εγωισμός: οἴησις,, φιλαυτία
• εδώ: ἐνταῦθα, δεῦρο, ἐνθάδε
• ειδεμή: ἄλλως, εἰ δὲ μὴ
• είδηση: ἀγγελία, μήνυμα

                            

Γενεαλογικοί Πίνακες: ΔΥΝΑΣΤΕΙΕΣ ΒΥΖΑΝΤΙΟΥ (Μέρος Α')

 
                                  Δυναστεία Κωνσταντίνου (324-363)

Κωνσταντίνος ο Χλωρός

|

________________________________________________

                                       /                                                                                                                 \

                                 Κωνσταντίνος Α’ ο Μέγας (324-337),                              Ιούλιος Κωνστάντιος

                /                    |                                 |                                       \                   /            \                           

Κων/νος ο Β’, Κωνστάντιος (337-361), Κώνστας Α’ (337-350), Ελένη+ Ιουλιανός , Γάλλος
                                                                                                (361-363),   (354)

      

Ενδιάμεσες βασιλείες: Ιοβιανός (363-364), Ουάλης (364-378)

Δυναστεία του Θεοδοσίου (379-457)

Θεοδόσιος Α’ (379-395)

|

____________________________________

                            |                                                                       |

                     Ευδοξία + Αρκάδιος (395-408),                    Ονώριος (395-423)

                                    |                                   

              ____________________________________

              |                                                                       |

Μαρκιανός (450-457) + Πουλχερία (453),         Θεοδόσιος Β’ (408-450) + Ευδοκία (Αθηναϊς)

                                     Δυναστεία του Λέοντα (457-518)

Λέων Α’ (457-474)

|

Ζήνων(474-491) + Αριάδνη + Αναστάσιος (491-518)

                                                   \                  /

                                                    Λέων Β’ (474)

                           

                          Δυναστεία του Ιουστινιανού (518-602)

                                                     |

_____________________________________________________________

|                                                                                                                         |

Ευφημία + Ιουστίνος Α’ (518-527)                                             Βιγιλαντία + Σαββάτιος

                                                                                                                          |

                       ________________________________________________________

                       |                                                                                                             |

      Dulcissimus +  Βιγιλαντία,     Ιουστινιανός ο Μέγας (527-565)+Θεοδώρα (527-548)

                       |

 Ιουστίνος Β’ + Σοφία

               (565-578)

                       |

 Τιβέριος Β’ (θετός) (578-582)

                       |

Κωνσταντίνα + Μαυρίκιος (582-602)

Εκτός Δυναστείας: Φωκάς (602-610)

                                  Δυναστεία του Ηρακλείου (610-711)

                                          Ηράκλειος (610-641)

                                                      |

                       __________________________________

                       |                                                                   |

Κωνσταντίνος Γ’ (641)                                       Ηρακλεώνας (641)

                       |

Κώνστας Β’ (641-668)

                       |

Κωνσταντίνος Δ’ ο Πωγωνάτος (668-685)

                       |

Ιουστινιανός Β’ ο Ρινότμητος (685-695 & 705-711)

Εκτός Δυναστείας:  Λεόντιος (695-698), Τιβέριος (698-705), 
                               Φιλιππικός Βαρδάνης (711-713), Αναστάσιος Β’ (713-716),
                               Θεοδόσιος Γ’ (716-717)

                                        Δυναστεία των Ισαύρων (717-802)

                                         Λέων Γ’ (717-741)

                                                           |

                              ______________________________________

                              |                                                                           |

            Αρτάβασδος + Άννα                    Κωνσταντίνος Ε’ ο Κωπρόνυμος (741-775)

                                                               |

                         Ειρήνη (797-802) + Λέων Δ’ ο Χάζαρος (775-780)

                                                                    |

                                                    Κωνσταντίνος ΣΤ’ (780-797)



 Εκτός Δυναστείας: 
                                              Νικηφόρος Α' (802-811)
                                                               |
                                _____________________________________
                                |                                                                        |
             Μιχαήλ Α' ο Ραγκαβές (811-813) + Προκοπία   , Σταυράκιος (811)




Εκτός Δυναστείας: Λέων Ε' ο Αρμένιος (813-820)





Σύνταξη: Πανουτσακοπούλου Ειρήνη


Facebook Page